Moja nowa obsesja WB 4

Ma na imię Kazio, od kilku dni okazała się Kazią.

 Liczy sobie ok.7 m-cy i jest absolutnie piękna:

Wczoraj była pierwszy raz u lekarza. Pan doktor powiedział nam, że jest bardzo zdrowym i zadbanym kotkiem. Została zaszczepiona, a za miesiąc będzie miała operację, chcemy ją wysterylizować.

Dlaczego jest moją obsesją?

Jeszcze do niedawna ( czytaj - zanim nie zamieszkałam w domu, gdzie koci goście to normalna rzecz w ogródku), panicznie bałam się kotów. Bałam się nawet, jak na mnie patrzyły :)

Teraz staram się jak najwięcej dowiedzieć o ich zwyczajach, nastrojach. Rozróżniam już odgłosy Kazi, kiedy jest głodna i kiedy chce się bawić. Jest to totalnie fascynujące!

 I pomyśleć , że do niedawna Papa twierdził, że kategorycznie żadnych kotów w domu nie :) .

A ona po prostu sama się do nas wprowadziła pewnego wieczoru. Wpuściłam ją do środka, bo chciała, a ona ułożyła się do snu w misce ze ścierkami do prania. Za oknem był deszcz i zawierucha. Nie mogliśmy kazać jej iść sobie.

I tak mija kolejny dzień za dniem.

"W naszym magicznym domu
wszystko się zdarzyć może.
Same zmyślają się historie,
sam się rozgryza orzech.
Licho śpi w kącie cicho
i zegar tyka serdecznie.
Gościu znużony, gościu znudzony,
jeśli zabłądzisz kiedyś w te strony,
zajrzyj tu do nas koniecznie."

Post powstał z okazji kolejnego wyzwania u Uli -----> KLIK

Do jutra!